پدرم

در نا کجا آباد دلم 

می‌گریدکودک دلم 

چه کسی می شنود صدای بغض دلم

سرد همچون شبهای کویر

گرم همچون دستانت که از یادم برد

دیگر برنگرد 

شادی هایم را نیاور 

من تنها، تنهایی را دوس دارم

شادی هایم مال خودت

دوستت دارم هایم برای خودت

من بی روح دیگر هیچ ندارم